woensdag 6 augustus 2014

Lukas Clown over zijn programma 'speeltaal' voor de allerkleinsten

Lukas Clown is acteur en performance-maker Efrem Stein.

Als kind speel je constant, maak je eigen werelden en waarheden, je fantasie brengt je overal. Waarom daarmee stoppen als je ouder wordt? Simpel gezegd geeft kunst me de ruimte om mij uit te drukken, te communiceren, het maakt me gelukkig.

In mijn studies zocht ik altijd de combinatie van kunst en iets sociaals. Nadat ik afgestudeerd was als activiteitenbegeleider, studeerde ik 1 jaar aan de kunstacademie in Den Bosch. Ik wilde beeldend kunstenaar worden maar theater trok me meer. Zo kwam ik terecht op de acteursopleiding aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht en na mijn afstuderen volgde ik nog twee jaar aan de Mime Opleiding, Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten.

Sindsdien werk ik aan kunst- en theater gerelateerde projecten, voornamelijk samen met kunstenaars uit een andere discipline in projecten met een sociaal en maatschappelijk karakter. 
Ik beweeg, acteer, speel, creëer en coach. Ik clown niet alleen voor kinderen, maar ook voor ouderen met dementie. En ik werk op een atelier voor kunstenaars met een beperking.

Wat is voor jou belangrijk in werken met kinderen?
Ik wil ieder kind in zijn waarde laten, serieus nemen en positief benaderen. Niet zozeer als kindje zien, maar gewoon als volwaardig mens met ideeën en gedachtes. Ik vind het belangrijk dat kinderen vertrouwen op hun eigen creativiteit, deze aanboren en er iets mee doen. Dat geeft ze karakter en maakt ze uniek. Ik daag ze hierin op een speelse wijze uit. Ik improviseer veel, ik kijk wat er gebeurd in de groep en speel daar op in, om samen tot een unieke creatieve beleving te komen. Clown is een mooi medium om dit te doen.

Wat zijn de meest grappige/onverwachte situaties die je bij Kleintjekunst hebt meegemaakt?
Geen enkel bezoek is hetzelfde, doordat de kinderen onderdeel zijn van het geheel. Dat maakt het zo leuk en het levert heel veel grappige en onverwachte situaties op.
Wat ik ontroerend vond was dat er in een peutergroep een klein meisje stilletjes was en meer observeerde wat er allemaal om haar heen gebeurde. Ik vraag soms aan de kinderen; wat gaan we doen? om ze te betrekken en het gevoel te geven dat we samen spelen en zij zelf ook hun fantasie mogen uiten. Op een gegeven moment nam het meisje het initiatief om te gaan dansen. Ze stond er heerlijk te swingen en ik merkte aan de leidsters dat ze onder de indruk waren van haar onverwachte actie. In een andere situatie was er een wat ouder meisje die niet met de cito-toets meedeed in haar klas en daarom graag met de clown mee wilde gaan naar de groepen. Ik bezocht vier groepen en na de eerste groep gaf ik haar een neus en werd ze mijn collega clown. Dit vond ze heel leuk.

Meer weten over Lukas? Ga naar zijn pagina op facebook: www.facebook.com/LUKASclown

Geen opmerkingen:

Een reactie posten