woensdag 6 augustus 2014

Rocco Vermijs over zijn programma 'dans, dans, dans' voor peuters en kleuters

foto van KarO photgraphy























Rocco Vermijs is choreograaf en danser, afgestudeerd aan de Rotterdamse Dansacademie Codarts. Hij danst zijn programma 'dans, dans, dans' op kinderdagverblijven, voorscholen en primair onderwijs.

Ik ben vanaf een hele jonge leeftijd in kunst geïnteresseerd. Eerst speelde ik theater en op gegeven moment ontstond de vraag wat ik later wil worden. Op een dag zag ik een foto van de Rotterdamse Dansacademie, van een meisje in een specifieke houding, een danseres. Die foto heeft mijn nieuwsgierigheid opgewekt, er was ‘iets’ wat mij raakte. Toen deed ik auditie voor de dansopleiding, maar ik werd hard afgewezen. Eerst gaf ik het op, maar ik bleef spelen in (amateur)theaterproducties omdat ik daar gevraagd voor werd. In een van die producties heb ik iemand ontmoet die dit tegen mij zei: als je echt wil dansen, dan moet je het nu doen. Ik realiseerde mij, ondanks alle obstakels, dat ik iets met dans, met mijn lichaam kon vertellen. Daarom heb ik weer auditie gedaan voor de Rotterdamse Dansacademie en deze keer werd ik aangenomen.

Wat is voor jou belangrijk in werken met kinderen?
Ik wil de kinderen laten ervaren dat er mensen zijn die professioneel met dans bezig zijn. Misschien kan ik hen inspireren om later hun eigen dromen te volgen? Als je het echt wil dan kan je een professionele danser worden. Het is leuk om te dansen! Het is een vorm van zelfexpressie die ik met de kinderen wil delen. En ik krijg veel van de kinderen terug.

Wat zie je in kinderen gebeuren tijdens je voorstelling?
Vaak zie ik oprechte verwondering, ‘wow, ik wist niet dat het bestond!’ Het feit dat kinderen mee mogen doen geeft een extra dimensie aan de voorstellingen van Kleintjekunst, want in theaters gebeurt het niet. Soms worden de kinderen er wild van! Soms zie ik een verandering, er verschuift iets in hun. In het begin willen ze niet meedoen, maar aan het eind zijn ze volledig betrokken. Mijn doel is om alle kinderen aan het dansen te krijgen.

Wat zijn de meest grappige/onverwachte situaties dat je bij Kleintjekunst heb meegemaakt? 
Een keer was er een jongetje dat helemaal niet mee wou doen, maar aan het eind kreeg ik een knuffel van hem. Heel lief! Ik kan me ook herinneren dat er bij een voorstelling een jongetje zat die zich in zijn eigen wereld bevond. Mijn voorstelling begint door samen met de kinderen op de vloer te gaan zitten. Het jongetje wou/kon niet zitten, zeiden de juffen, dus bleef hij gewoon naast mij staan. Op gegeven moment nam hij bijna mijn rol over, door naast mij te bewegen. Ik werd uitgedaagd om met deze situatie om te gaan en als oplossing heb ik hem geïntegreerd in mijn voorstelling. Ik ben daar, uiteindelijk, niet om mijn eigen ding te doen, maar om iets aan de kinderen te geven. De voorstelling moet dus soms aangepast worden en het vraagt om improvisatievermogen.

Meer over Rocco Vermijs:
http://kleintjekunst.com/kunstenaar-serio-en-rocco/
https://www.facebook.com/dansbedrijfroccovermijs

Lukas Clown over zijn programma 'speeltaal' voor de allerkleinsten

Lukas Clown is acteur en performance-maker Efrem Stein.

Als kind speel je constant, maak je eigen werelden en waarheden, je fantasie brengt je overal. Waarom daarmee stoppen als je ouder wordt? Simpel gezegd geeft kunst me de ruimte om mij uit te drukken, te communiceren, het maakt me gelukkig.

In mijn studies zocht ik altijd de combinatie van kunst en iets sociaals. Nadat ik afgestudeerd was als activiteitenbegeleider, studeerde ik 1 jaar aan de kunstacademie in Den Bosch. Ik wilde beeldend kunstenaar worden maar theater trok me meer. Zo kwam ik terecht op de acteursopleiding aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht en na mijn afstuderen volgde ik nog twee jaar aan de Mime Opleiding, Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten.

Sindsdien werk ik aan kunst- en theater gerelateerde projecten, voornamelijk samen met kunstenaars uit een andere discipline in projecten met een sociaal en maatschappelijk karakter. 
Ik beweeg, acteer, speel, creëer en coach. Ik clown niet alleen voor kinderen, maar ook voor ouderen met dementie. En ik werk op een atelier voor kunstenaars met een beperking.

Wat is voor jou belangrijk in werken met kinderen?
Ik wil ieder kind in zijn waarde laten, serieus nemen en positief benaderen. Niet zozeer als kindje zien, maar gewoon als volwaardig mens met ideeën en gedachtes. Ik vind het belangrijk dat kinderen vertrouwen op hun eigen creativiteit, deze aanboren en er iets mee doen. Dat geeft ze karakter en maakt ze uniek. Ik daag ze hierin op een speelse wijze uit. Ik improviseer veel, ik kijk wat er gebeurd in de groep en speel daar op in, om samen tot een unieke creatieve beleving te komen. Clown is een mooi medium om dit te doen.

Wat zijn de meest grappige/onverwachte situaties die je bij Kleintjekunst hebt meegemaakt?
Geen enkel bezoek is hetzelfde, doordat de kinderen onderdeel zijn van het geheel. Dat maakt het zo leuk en het levert heel veel grappige en onverwachte situaties op.
Wat ik ontroerend vond was dat er in een peutergroep een klein meisje stilletjes was en meer observeerde wat er allemaal om haar heen gebeurde. Ik vraag soms aan de kinderen; wat gaan we doen? om ze te betrekken en het gevoel te geven dat we samen spelen en zij zelf ook hun fantasie mogen uiten. Op een gegeven moment nam het meisje het initiatief om te gaan dansen. Ze stond er heerlijk te swingen en ik merkte aan de leidsters dat ze onder de indruk waren van haar onverwachte actie. In een andere situatie was er een wat ouder meisje die niet met de cito-toets meedeed in haar klas en daarom graag met de clown mee wilde gaan naar de groepen. Ik bezocht vier groepen en na de eerste groep gaf ik haar een neus en werd ze mijn collega clown. Dit vond ze heel leuk.

Meer weten over Lukas? Ga naar zijn pagina op facebook: www.facebook.com/LUKASclown